இறுதி நபித்துவ எதிர்ப்பு வாதங்கள்

இறுதி நபித்துவ எதிர்ப்பு வாதங்கள்

அண்மையில் நெல்லை மாவட்டம், மேலப்பாளையத்தில் 11.12.2011 அன்று நடைபெற்ற பொதுக்கூட்டத்தில் இறுதி நபித்துவம் என்ற தலைப்பில் மாநிலத் தலைவர் பி.ஜே. உரையாற்றினார்.

அவர் உரையாற்றிய போது...

மிர்ஸா குலாம் போன்ற பொய்யர்கள் தோன்றுவதற்கு சுன்னத் ஜமாஅத் என்று கூறிக் கொள்ளும் ஆலிம்கள் தான் காரணம்.

முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களுக்கு மட்டும் தான் வஹீ வந்தது; அவர்களுக்குப் வேறு யாருக்கும் வஹீ வரவில்லை என்று நம்பிய மக்களை, நபியவர்களுக்குப் பின் பலருக்கும் வஹீ வரும் என்று நம்ப வைத்தார்கள். நான்கு இமாம்களையும் நபி (ஸல்) அவர்களின் இடத்தில் கொண்டு போய் வைத்தார்கள்.

"கல்பை (உள்ளத்தை) பளிங்கு போல் ஆக்கி விட்டால் அங்கு அல்லாஹ்வின் கஷ்ஃப் எனும் அகஞானம் தோன்றி விடும். அத்தகையவர்களின் உள்ளத்தில் அல்லாஹ் வந்து பேசுவான்'' என்று இவர்களால் மிகவும் மதிக்கப்படுகின்ற, கல்விக் கடல் என்று போற்றப்படுகின்ற கஸ்ஸாலி எழுதி வைத்துள்ளார். இவ்வாறு எழுதி வஹீயின் வாசலைத் திறந்து விட்ட அவரை, மக்களின் தலைவர் என்று இவர்கள் மெச்சுவதுடன், "எங்களின் உள்ளங்களை இவரைப் போல் பிரகாசிக்கச் செய்வாயாக!' என்று பிரார்த்தனையும் செய்கின்றனர்.

மிர்ஸா குலாம் தன்னை நபி என்றதற்கு ஆத்திரப்படும் இவர்கள், யாகுத்பா என்ற பாடல் வரிகளில் முஹ்யித்தீனைக் கடவுளாக்கி ஏற்றிப் புகழ்வதுடன் முஹ்யித்தீன் என்று அவரை அழைத்து திக்ர் செய்கின்றனர்; வணங்குகின்றனர்.

ومـن يـنادي اسمـي ألـفا بخلـوته

عـزمـا بـهمتـه صـرما لـغفوته

أجـبته مـسرعا مـن أجـل دعوتـه

فالـيدع يا عـبد الـقادر محيي الدين

எவர் ஒருவர் தனிமையில் அமர்ந்தவராகவும், தனது உறக்கத்தை களைந்தவராகவும், உறுதியான நம்பிக்கையுடனும் என் திருநாமத்தை ஆயிரம் தடவைகள் அழைப்பாரோ அவ்வாறு அவர் (என்னை) அழைத்த காரணத்திற்காக விரைந்தோடி வந்து நான் அவருக்கு மறுமொழி சொல்வேன்.

நூல்: யாகுத்பா

தன்னை ஒரு நபி என்று வாதித்த மிர்சாவைக் கண்டிக்கும் நீங்கள், முஹ்யித்தீனை அல்லாஹ்வாக ஆக்கி, அவரை உதவிக்கு அழைக்கின்ற உங்கள் ஜமாஅத்தினரை ஏன் கண்டிக்கவில்லை?

நான் நபி என்று சொன்ன காதியானி காஃபிர் என்றால், "அனல் ஹக் - நான் தான் ஹக் (அல்லாஹ்)'' என்று சொன்ன மன்சூர் ஹல்லாஜ் யார்?

 (நூல்: அல்பஹ்ஜதுஸ் ஸனிய்யா, பக்கம் 136)

இவனுக்கு எப்படி ரஹ்மத்துல்லாஹி அலைஹி (அல்லாஹ்வின் அருள் உண்டாகட்டும்) என்று சொல்கிறீர்கள்?

அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமி என்பவனை மவ்லிது துஆ ஓதும் போது நினைவு கூர்கின்றீர்களே!

"سبحاني سبحاني ما أعظم شأني" و"ما في الجبة إلا الله

"நான் தூய்மையானவன்; நான் தூய்மையானவன். என்னுடைய விஷயம் எவ்வளவு மகத்துவமானது? என் ஜிப்பாவில் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறில்லை'' என்று கூறியவன் தானே இந்த அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமி.

நூல்: அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமி, பக்கம்: 49, ஷத்ராதுத் தஹப், பாகம் 2, பக்கம் 142

فيحمدني وأحمده ويعبدني وأعبده

"அவன் (அல்லாஹ்) என்னைப் புகழ்கின்றான்; நான் அவனைப் புகழ்கின்றேன். அவன் என்னை வணங்குகின்றான்; நான் அவனை வணங்குகின்றேன்''

ழுலூஹீசூகுஞூலூ ணூரீஹீசூகுடூ ணூலூருறீகுஞூலூ ணூரீருறீகுடூ

நூல்: ஃபுசூஸுல் ஹிகம், பாகம்: 1, பக்கம் 83

இப்படிக் கூறிய முஹ்யித்தீன் இப்னு அரபியை, ரஹ்மத்துல்லாஹி அலைஹி என்று சொல்கின்றீர்களே!

மிர்ஸாவை நபி என்று நிலைநிறுத்துவதற்குக் காதியானிகள் மேற்படி நபர்கள் சொன்னதையும் அவர்கள் எழுதிய நூற்களையும் தான் சான்றாகக் கொண்டு வருகின்றனர். எனவே சுன்னத் ஜமாஅத் எனப்படும் இவர்களுக்கு காதியானிகளைப் பற்றிப் பேச எந்த அருகதையும் இல்லை.

இறுதி நபித்துவக் கொள்கையில் உறுதியாக நிற்பது தவ்ஹீத் ஜமாஅத் மட்டும் தான். நாங்கள் நபித்தோழர்களைக் கூட பின்பற்றக் கூடாது என்பதில் தெளிவாக இருக்கிறோம். ஸஹாபாக்களை மதிப்போம்; ஆனால் பின்பற்ற மாட்டோம்.

இவ்வளவு ஏன்? நபி (ஸல்) அவர்களைக் கூட இறைத் தூதர் என்ற நிலையில் அவர்கள் நமக்குக் கூறிய விஷயங்களை மட்டுமே பின்பற்ற வேண்டும். அதாவது மார்க்க விஷயங்களில் அவர்களைப் பின்பற்றியே தீர வேண்டும். கோதுமை, பேரீச்சம்பழம் போன்ற உணவு விஷயங்கள், ஆடைகள், வாகனங்கள் போன்ற உலக விஷயங்களில் அவர்களைப் பின்பற்றத் தேவையில்லை என்று தெளிவாக விளங்கி வைத்திருக்கின்றோம். இதற்கு முஸ்லிமில் வரும் ஹதீஸ் தெளிவான சான்றாகும்.

ராஃபிஉ பின் கதீஜ் (ரலி) அவர்கள் கூறியதாவது: நபி (ஸல்) அவர்கள் மதீனாவுக்கு வந்த போது மதீனாவாசிகள் பேரீச்ச மரங்களை ஒட்டுச் சேர்க்கை செய்துகொண்டிருந்தனர். தாங்கள் பேரீச்ச மரங்களை சூல் கொள்ளச் செய்வதாக அவர்கள் கூறினர்.

நபி (ஸல்) அவர்கள், "நீங்கள் என்ன செய்துகொண்டிருக்கிறீர்கள்?'' என்று கேட்டார்கள். மக்கள் "(வழக்கமாக) இவ்வாறே நாங்கள் செய்துவருகிறோம்'' என்று கூறினர். நபி (ஸல்) அவர்கள், "நீங்கள் இவ்வாறு செய்யாவிட்டால் நன்றாயிருந்திருக்கலாம்'' என்று சொன்னார்கள். ஆகவே, அவர்கள் அ(வ்வாறு செய்வ)தை விட்டுவிட்டனர். அந்த வருடத்தில் கனிகள் "உதிர்ந்துவிட்டன' அல்லது "குறைந்து விட்டன'.

அதைப் பற்றி மக்கள் நபி (ஸல்) அவர்களிடம் தெரிவித்தனர். அப்போது அவர்கள், "நான் ஒரு மனிதனே; உங்கள் மார்க்க விஷயத்தில் நான் உங்களுக்கு ஏதேனும் கட்டளையிட்டால் அதை நீங்கள் கடைப்பிடியுங்கள். (உலக விவகாரத்தில்) சொந்தக் கருத்தாக உங்களுக்கு நான் ஏதேனும் கட்டளையிட்டால் நானும் ஒரு மனிதனே'' என்று சொன்னார்கள்.

(நூல்: முஸ்லிம் 4712)

இவ்வாறு இறுதி நபித்துவ விளக்கப் பொதுக்கூட்டத்தில் பி.ஜே. தெளிவாக விளக்கிக் கூறினார். அதற்கு முன்பாக ஷம்சுல்லுஹா ரஹ்மானி பேசும் போது, காதியானிகளுக்கு எதிராக முதன் முதலில் போர்க்கொடி தூக்கியது தவ்ஹீத் ஜமாஅத் தான்;

கோவையில் 1994ஆம் ஆண்டில் காதியானிகளுடன் 9 நாட்கள் விவாதம் நடத்தினோம். அந்த விவாதத்தில் காதியானிகள் எழுப்பிய கேள்விகளை தவ்ஹீத் ஜமாஅத் எப்படி எதிர்கொண்டது? அதில் ஈஸா (அலை) சம்பந்தப்பட்ட வசனங்களுக்கு காதியானிகள் மண்ணைக் கவ்வுகின்ற அளவுக்கு பி.ஜே. தலைமையிலான தவ்ஹீத் ஜமாஅத் அணியினர் நுணுக்கமான விளக்கங்களைக் கொடுத்தனர் என்பதை விளக்கிப் பேசினார்.

பி.ஜே.யின் இந்த அனல் பறக்கும் ஆவேச உரையும், அந்தக் கூட்டத்தில் பெருக்கெடுத்த மக்கள் வெள்ளமும், எழுச்சியும் 1997ஆம் ஆண்டு இதே இடத்தில் நடைபெற்ற, "நான்கு மத்ஹபுகளும் நவீன பிரச்சனைகளும்' என்ற தலைப்பில் நடந்த கூட்டத்திற்குப் பிறகு ஏற்பட்ட எழுச்சியை நினைவூட்டுவதாக அமைந்திருந்தது.

அவ்வளவு தான். உலமாக்களின் வயிற்றில் புளியைக் கரைக்க ஆரம்பித்தது. உடனே ஸைபுத்தீன் ரஷாதி என்பவரை அழைத்து வந்து 06.01.2012 அன்று பதில் கூட்டம் நடத்தினார்கள். இக்கூட்டத்தில் நமக்கு எதிரான வக்கிரமத்தையும் வயிற்றெரிச்சலையும் கொட்டித் தீர்த்தார்கள்.

97லும் இதுபோன்று ஒரு கூட்டத்தைப் போட்டு, இதே ஸைபுத்தீன் ரஷாதியைத் தான் அழைத்து வந்து வசை மாறி பொழிந்தார்கள். அன்று கூட்டம் முடிந்தவுடன் தவ்ஹீது சகோதரர்கள் ஸைபுத்தீன் ரஷாதியிடம் கேள்வி கேட்கச் சென்ற போது நைசாக நழுவிச் சென்று விட்டார். அவரை விவாதத்திற்கு அழைத்து சுவரொட்டிகளும் ஒட்டப்பட்டன.

அப்போது நாம் மறுப்புக் கூட்டம் போடவிருந்த தருணத்தில் மேலப்பாளையத்தில் தொடர் கொலைகள் நடந்தன. ஷம்சுல்லுஹா ரஹ்மானி, ஸய்யது இப்ராஹீம் போன்றோர் பொய் வழக்கில் கைது செய்யப்பட்டனர். இதனால் அதற்கு மறுப்புக் கூட்டம் போட முடியாமல் போனது. அன்று ஓடிய ஸைபுத்தீன் ரஷாதி, 15 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இப்போது தான் தலைகாட்டினார்.

சவால் விட்டு ஓடிக் கொண்டிருந்த ஷேக் அப்துல்லாஹ் கோமாளியாவது கடைசியில் ஒருவாறாக பொறியில் சிக்கிக் கொண்டார். விவாதத்திற்கு வந்து விட்டார். ஆனால் இன்று வரை பொறியில் சிக்காமல் நமக்கு எதிராக ஊர் ஊராக சவால் விட்டுவிட்டு, தப்பித்துக் கொண்டிருக்கும் மிகப் பெரிய எத்தர் ஸைபுத்தீன் ரஷாதி தான். மேடையில் நாக்கூசாமல் பொய் பேசுவார்.

இந்தக் கூட்டத்திலும் கேனயன், கிறுக்கன், மொள்ளமாரி, முடிச்சவிக்கி, பெட்டை, இப்லீஸ், தஜ்ஜால் என்று நாலாந்தர ரவுடியின் பாணியில் கத்தி விட்டுப் போனதைத் தவிர நாம் வைத்த வாதங்களுக்கு எந்த ஒரு பதிலையும் அளிக்கவில்லை.

பி.ஜே. பேச்சுக்கு மறுப்பு தெரிவித்து பேசிய ஸைபுத்தீன் ரஷாதி, மகன் இறந்தாலும் பரவாயில்லை, மருமகள் விதவையாக வேண்டும் என்று நினைக்கும் கொடூர மாமியாரைப் போல் பேசினார்.

பி.ஜே.வை இகழ வேண்டும்; அவரை மட்டம் தட்ட வேண்டும் என்பதற்காக முஸ்லிம் நூலில் இடம் பெறும் நபி (ஸல்) அவர்களின் ஆதாரப்பூர்வமான ஹதீஸையே மறுத்து விட்டுப் போயிருக்கின்றார். மவ்லவி என்ற பெயரில் மாநபியவர்களின் ஹதீஸை, அதிலும் குறிப்பாக உலக விஷயம், மார்க்க விஷயம் என்ற வித்தியாசத்தைக் காட்டுகின்ற அதி உன்னதமான ஹதீஸை மறுக்கின்ற இந்தப் பயங்கரவாதியை மக்களுக்கு அடையாளம் காட்ட வேண்டும் என்பதற்காகவே அவர் நமக்கு எதிராகக் கக்கிய விஷக் கருத்துக்களுக்கு விளக்கம் அளிக்கப்படுகின்றது.

தவ்ஹீதுக்கு எதிரான பிரச்சாரத்தில் இவர் எப்படிப்பட்டவர் என்பதை தமிழகம் முழுவதும் அந்தந்த பகுதி மக்களிடம் தவ்ஹீதுவாதிகள் அடையாளம் காட்டுவதற்கு ஏதுவாக இருக்கும் என்பதால் இந்தப் பதில் உரையை இங்கு வழங்குகின்றோம்.

இலக்கணமும் தலைக்கனமும்

இறுதி நபித்துவ விளக்கப் பொதுக்கூட்டத்தில் மவ்லவி ஷம்சுல்லுஹா ரஹ்மானி பேசும் போது, திருக்குர்ஆன் 19:30-32 வசனங்களில், "நான் உயிருடன் இருந்து, என் தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும் இருக்கும் காலமெல்லாம் தொழுமாறும் ஸகாத் கொடுக்குமாறும் எனக்குக் கட்டளையிட்டுள்ளான்'' என்று ஈஸா (அலை) அவர்கள் கூறும் வாசகத்திற்கு கோவை விவாதத்தில் அளிக்கப்பட்ட விளக்கத்தைச் சுட்டிக் காட்டி, இந்த விளக்கம் தான் ஈஸா மரணித்து விட்டார் என்ற காதியானிகளின் வாதத்திற்குப் பேரிடியாக அமைந்தது என்று பேசினார்.

அந்த விளக்கம் இதோ:

ஈஸா நபி மரணிக்கவில்லை

திருக்குர்ஆன் 19:30-32 ஆகிய வசனங்களுக்கு பல்வேறு மொழி பெயர்ப்பாளர்கள் தவறாகவே மொழி பெயர்த்துள்ளனர். எனவே, இம்மொழி பெயர்ப்பில் எது சரியானது என்பதை விரிவாக நாம் ஆராய்வோம்.

ஏனெனில் தவறான மொழி பெயர்ப்பின் அடிப்படையில் ஈஸா நபி அவர்கள் மரணித்து விட்டார்கள் என்பதற்குக் காதியானிகள் இதைச் சான்றாகக் காட்டுகிறார்கள். சரியான மொழி பெயர்ப்பின் படி ஈஸா நபி மரணித்து விட்டார்கள் என்ற கருத்தை நேரடியாகவோ, மறைமுகமாகவோ இவ்வசனங்கள் தரவில்லை.

1. நான் அல்லாஹ்வின் அடிமையாவேன். எனக்கு வேதத்தை அவன் வழங்கினான். மேலும், என்னை நபியாகவும் ஆக்கினான். (திருக்குர்ஆன் 19:30)

2. நான் எங்கிருந்த போதும் என்னை பாக்கியம் பெற்றவனாக அவன் ஆக்கியுள்ளான். மேலும், நான் உயிருள்ளவனாக இருக்கும் காலமெல்லாம் தொழுமாறும், ஸகாத் கொடுக்குமாறும் எனக்குக் கட்டளையிட்டான். (திருக்குர்ஆன் 19:31)

3. மேலும், எனது தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும் (ஆக்கினான்.) என்னை துர்பாக்கியசாலியாகவும், அடக்குமுறை செய்பவனாகவும் அவன் ஆக்கவில்லை. (திருக்குர்ஆன் 19:32)

மேற்கண்டவாறு இந்த வசனங்களை சிலர் மொழி பெயர்த்துள்ளனர்.

தவறான கொள்கை உடையவர்கள் இந்த மொழி பெயர்ப்பின் அடிப்படையில் சில கேள்விகளை எழுப்புகின்றனர்.

இரண்டாவது வசனத்தில் "நான் உயிருள்ளவனாக இருக்கும் போது தொழ வேண்டும்; ஸகாத் கொடுக்க வேண்டும்'' என ஈஸா நபி கூறியதாகக் கூறப்படுகிறது.

ஈஸா நபி அவர்கள் உயிருடன் உயர்த்தப்பட்டு வானில் இருந்தால், அவர்கள் எப்படி ஸகாத் கொடுக்க முடியும்? அவர்கள் ஸகாத் கொடுக்க முடியவில்லையானால் அவர்கள் மரணித்து விட்டார்கள் என்பது தான் பொருள். ஏனெனில் உயிருடன் இருக்கும் வரை தமக்கு ஸகாத் கடமை என்று ஈஸா நபி அவர்கள் கூறியிருக்கிறார்கள். இது தான் அந்த சாரார் எடுத்து வைக்கும் வாதம்.

இம்மூன்று வசனங்களில் முதல் இரண்டு வசனங்களுக்குச் செய்யப்படும் பொருளில் யாருக்கும் மாற்றுக் கருத்து இல்லை. மூன்றாவதாக நாம் குறிப்பிட்டுள்ள 19:32 வசனத்திற்குத் தான் எல்லா தமிழ் மொழி பெயர்ப்புகளும், எல்லா ஆங்கில மொழி பெயர்ப்புகளும் தவறான பொருள் தந்துள்ளன.

எனவே 19:32 வசனத்தின் சரியான பொருள் என்னவென்று பார்ப்போம்.

இவ்வசனத்தில் "வ பர்ரன் பிவாலிததீ'' என்ற சொற்றொடர் இடம் பெற்றுள்ளது. "எனது தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும்'' என்பது இதன் பொருள்.

செய்பவன் + ஆக + உம் (செய்பவனாகவும்) என்பதில் "உம்'மைப் பொருளை எங்கே தொடர்புபடுத்துவது என்பதில் தான் பலரும் கவனக் குறைவாக இருந்துள்ளனர்.

"உம்'மைப் பொருளைப் பொறுத்த வரை தமிழ் மொழியில் கருத்துக் குழப்பம் ஏற்படுவதில்லை. அரபு மொழியில் கருத்துக் குழப்பம் ஏற்படும் வாய்ப்பு இருக்கிறது என்பதை முதலில் நாம் விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும்.

இப்ராஹீமை நல்லவனாகவும், வல்லவனாகவும் கருதுகிறேன் என்ற தமிழ் வாக்கியத்தில் நல்லவனாகவும், வல்லவனாகவும் என இரண்டு "உம்'மைப் பொருள்கள் இடம் பெற்றுள்ளன. அரபு மொழியில் இதே வாக்கியத்தைக் கூற வேண்டுமானால் "கருதுகிறேன் இப்ராஹீமை நல்லவனாகவும், வல்லவனாகவும்'' என்ற வரிசைப்படி அமையும்.

"நல்லவனாகவும்' என்பதை தொடர்புபடுத்துவதற்குரிய இடம் தமிழ் மொழியில் பின்னால் இடம் பெற்றிருக்கும். ஆனால், அரபு மொழியில் முன்னால் இடம் பெற்றிருக்கும்.

இதைக் கவனத்தில் வைத்துக் கொண்டு, மூன்றாவது வசனத்தை (19:32) ஆராய்வோம்.

"என் தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும்'' என்பதை எங்கே தொடர்புபடுத்த வேண்டும் என்று தேடினால் இரண்டு இடங்களில் அதைத் தொடர்புபடுத்த முடியும்.

என்னை நபியாகவும் ஆக்கினான் என்று 19:30 வசனம் கூறுகிறது. இதன் தொடர்ச்சியாக "என்னை நபியாகவும் என் தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும் அவன் ஆக்கினான்'' என்ற கருத்து கிடைக்கிறது.

இப்படித் தான் பெரும்பான்மை அறிஞர்கள் தொடர்புபடுத்துகின்றனர்.

 "என் தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும்' என்ற சொற்றொடரை இரண்டாவதாக நாம் குறிப்பிட்ட 19:31 வசனத்தின் இறுதியிலும் தொடர்புபடுத்த முடியும்.

"நான் உயிருடையவனாகவும், என் தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும் இருக்கும் காலமெல்லாம் தொழுமாறும் ஸகாத் கொடுக்குமாறும் எனக்குக் கட்டளையிட்டுள்ளான்'' என்ற கருத்து இதிலிருந்து கிடைக்கும்.

நாம் இரண்டாவதாகக் கூறியபடி தொடர்புபடுத்துவது தான் மிகவும் சரியானதாகும்.

"உம்மை'ப் பொருளாக இடம் பெறும் சொற்களை அதற்கு அருகில் உள்ள இடத்தில் தான் தொடர்புபடுத்த வேண்டும். அருகில் தொடர்புபடுத்த முடியாத நிலை ஏற்பட்டால் தான் தொலைவில் தொடர்புபடுத்த வேண்டும் என்பது இலக்கண விதியாகும்.

"என் தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாக' என்பது 19:32-வது வசனம். அதற்கு முந்தைய வசனமாகிய 19:31-ல் தொடர்புபடுத்த வழியிருக்கும் போது அதைப் புறக்கணித்து விட்டு அதற்கும் முன்னால் சென்று 19:30 வசனத்தில் தொடர்புபடுத்துவதை இலக்கணம் அறிந்தவர்களால் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது.

"நான் உயிருள்ளவனாகவும், என் தாயாருக்கு நன்மை செய்பவனாகவும் இருக்கும் காலமெல்லாம் ஸகாத் கொடுக்குமாறு கட்டளையிட்டான்'' என்பது தான் சரியான பொருளாகும்.

எனவே, ஈஸா நபி அவர்கள் உயிருடன் இருப்பது மட்டுமின்றி தாயாருக்கு நன்மை செய்பவராகவும் இருந்தால் தான் அவர் மீது ஸகாத் கடமையாகும். அவர் எப்போது உயர்த்தப்பட்டு விட்டாரோ அப்போது அவரால் தாயாருக்கு நன்மை செய்ய முடியாத நிலை ஏற்பட்டு விட்டது...

இது பி.ஜே. தர்ஜுமாவில் 19:30-32 வசனங்கள் தொடர்பாக எழுதப்பட்டுள்ள விளக்கம்!

கோவையில் காதியானிகளுடன் நடைபெற்ற விவாதத்தில் இந்த விளக்கத்தைக் கூறிய பிறகு அவர்களால் பதில் சொல்ல முடியாத நிலை ஏற்பட்டதை ஷம்சுல்லுஹா ரஹ்மானி தனது உரையில் குறிப்பிட்டார்.

இதற்கு நகர மஜ்லிசுல் உலமா சார்பில் நடைபெற்ற மறுப்புக் கூட்டத்தில் பேசிய ஸைபுத்தீன் ரஷாதி, பி.ஜே. தர்ஜுமாவில் இடம் பெற்ற இந்த அர்த்தத்தை ஆட்சேபித்து இரண்டு கேள்விகளை எழுப்பினார்.

1. ஈஸா (அலை) அவர்கள் உயிருடன் இருக்கும் போது அவரது தாயார் இறந்து விட்டால் ஈஸா நபிக்குத் தொழுகை, ஸகாத் கடமையில்லையா?

2. ஈஸா (அலை) அவர்கள் மீண்டும் வரும் போது, அவரது தாயார் உயிருடன் இருக்க மாட்டார். அப்போது ஈஸா நபிக்குத் தொழுகை, ஸகாத் கடமையில்லையா?

இவை தான் அவர் எழுப்பிய இரு கேள்விகளாகும். இவ்வாறு கேள்வி எழுப்பியதன் மூலம் மேற்கண்ட வசனத்திற்கு நாம் கொடுத்த அர்த்தம் தவறு என்று கூறுகின்றார்.

அப்படியானால் நாம் இவர்களிடம், "வானத்திலிருந்து ஈஸா நபி ஸகாத் கொடுக்கின்றார்களா?' என்று காதியானிகள் கேட்கும் கேள்வியைத் திரும்பக் கேட்கிறோம். அதற்கு அவர்கள் சொல்கின்ற பதில், "இந்த உலகத்தில்'' என்று வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

அதாவது, "நான் உயிருடன் இருக்கும் காலமெல்லாம்' என்ற குர்ஆன் வசனத்திற்கு, 'இந்த உலகத்தில் நான் உயிருடன் இருக்கும் காலமெல்லாம்' என்று வைத்துக் கொள்ள வேண்டுமாம்.

இப்படி அந்தப் பதில் கூட்டத்தில் விளக்கம் கூறியிருக்கிறார்கள்.

"நான் இந்தப் பூமியில் உயிருடன் இருக்கும் காலமெல்லாம் ஸகாத் கொடுக்க வேண்டும்; வானத்தில் இருக்கும் போது ஸகாத் கொடுக்க வேண்டியதில்லை' என்று ஈஸா நபி கூறியதாக வைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று சொல்கின்றார்கள்.

தவ்ஹீத் ஜமாஅத்தினர் குர்ஆனுக்கு சுய விளக்கம் கொடுக்கிறார்கள்; மிர்ஸா குலாம் இப்படித் தான் சுய விளக்கம் கொடுத்தான் என்று நம்மை நோக்கி இந்த சு.ஜ.வினர் விமர்சனம் செய்கிறார்கள். ஆனால் இவர்கள் தான் குர்ஆனுக்கு சுய விளக்கம் கொடுக்கின்றார்கள். இவர்கள் இஷ்டத்திற்கு எதையும் சேர்ப்பதற்கு குர்ஆன் என்ன மவ்லிது கிதாபா?

சில சொற்களை இவர் (முஹம்மது) நம்மீது இட்டுக் கட்டியிருந்தால் வலது கையால் இவரைத் தண்டித்திருப்போம்.

அல்குர்ஆன் 69:44, 45

ஏதாவது ஒரு வசனத்தையோ, ஏன் ஒரு வார்த்தையையோ கூட யாரும் துணிந்து இடைச்செறுகல் செய்யக் கூடாது; செய்யவும் முடியாது என்று கூறும் போது இதில் எப்படி, "ஃபித்துன்யா - இந்த உலகத்தில்' என்று சேர்க்க முடியும்?

அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:

நீ உன் படுக்கைக்குச் செல்லும்போது தொழுகைக்காக அங்கசுத்தி (உளூ) செய்வது போன்று அங்கசுத்தி செய்துகொள். பிறகு உன் வலப்பக்கத்தின் மீது சாய்ந்து படு. பிறகு, "அல்லாஹும்ம அஸ்லம்த்து நஃப்ஸீ இலைக்க. வ ஃபவ்வள்த்து அம்ரீ இலைக்க. வ அல்ஜஃத்து ழஹ்ரீ இலைக்க. ரஃக்பத்தன் வ ரஹ்பத்தன் இலைக்க. லா மல்ஜஅ வலா மன்ஜா மின்க்க இல்லா இலைக்க. ஆமன்த்து பி கித்தாபிக்கல்லதீ அன்ஸல்த்த வபி நபிய்யிக்கல்லதீ அர்சல்த்த'' என்று ஓதிக்கொள். (பொருள்: இறைவா! உனக்கு நான் கீழ்ப்படிந்தேன். காரியம் அனைத்தையும் உன்னிடம் ஒப்படைத்தேன். என் விவகாரங்கள் அனைத்திலும் உன்னையே சார்ந்திருக்கிறேன். உன் மீதுள்ள ஆவலிலும் அச்சத்திலும்தான் (இவற்றை நான் செய்தேன்). உன்னிடமிருந்து தப்பிக்கவும் ஒதுங்கிடவும் உன்னைத் தவிர வேறு போக்கிடமில்லை. நீ அருüய உன்னுடைய வேதத்தையும், நீ அனுப்பிவைத்த உன்னுடைய நபியையும்  நான் நம்பினேன்) (இவ்வாறு நீ பிரார்த்தனை செய்துவிட்டு உறங்கி அன்றைய இரவில்) நீ இறந்துவிட்டால் (இஸ்லாம் எனும்) இயற்கை மரபில் இறந்தவனாவாய். இந்தப் பிரார்த்தனையை (இரவின்) இறுதிப் பேச்சாக ஆக்கிக்கொள்.

இந்த நபிமொழியின் அறிவிப்பாளரான பராஉ பின் ஆஸிப் (ரலி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்:

"நான் இவற்றைத் திரும்ப ஓதிக்காட்டுகிறேன்'' என்று நபி (ஸல்) அவர்கüடம் கூறிவிட்டு ஓதிக் காட்டலானேன். ("நீ அனுப்பிய உன் நபியையும் நான் நம்பினேன்' என்பதற்கு பதிலாக) "நீ அனுப்பிய உன் ரசூலையும் நான் நம்பினேன்' என்று நான் சொல்லிவிட்டேன். உடனே நபி (ஸல்) அவர்கள், "இல்லை; "நீ அனுப்பிய உன் நபியை நம்பினேன்' என்று சொல்'' என (எனக்குத் திருத்தி)ச் சொன்னார்கள்.

(நூல்: புகாரி 6311)

தான் கற்றுக் கொடுத்த வார்த்தையில் மாற்றம் செய்வதற்குக் கூட நபி (ஸல்) அவர்கள் அனுமதிக்கவில்லை. இவர்கள் துணிந்து குர்ஆனில் தங்கள் கைச்சரக்கை நுழைக்கின்றார்கள்.

அல்குர்ஆன் ஓர் அற்புதம்

"பூமியில் இருக்கும் போது' என்று அர்த்தம் செய்வதற்குக் குர்ஆனிலிருந்து சான்றைக் காட்ட வேண்டும். அல்லது ஹதீஸிலிருந்து சான்றைக் காட்ட வேண்டும்.

அவ்விரண்டையும் விட்டு விட்டு, கைச்சரக்கைச் சேர்த்துச் சொன்னால் காதியானி மட்டுமல்ல, நடுநிலையாளர்கள் கூட எப்படி ஏற்றுக் கொள்வார்கள்? ஒரு விவாதக் களத்தில் இந்த வாதம் எப்படி நிற்கும் என்ற அடிப்படை அறிவு கூட இல்லாமல் உளறித் தள்ளுகின்றார்கள்.

இதிலிருந்து காதியானிகளின் கேள்விக்கு இவர்களிடம் எந்தப் பதிலும் இல்லை, பண்டமும் இல்லை என்பதைத் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

அல்குர்ஆன் ஓர் அற்புதம்! இறுதி நாள் வரை அசத்தியத்தைக் கிள்ளி எறிகின்ற ஓர் அருள் வாக்கு!

இப்படி எவனாவது நபி என்று முளைத்தானென்றால் அதற்கும் அது தனக்குள் ஒரு பதிலை, பாதுகாப்பை வைத்திருக்கின்றது.

அந்த அடிப்படையில் மேற்கண்ட வசனத்திற்கு நாம் பொருள் செய்திருப்பது போன்று பொருள் செய்வதைத் தவிர வேறு வழியே இல்லை.

அப்படியானால், மர்யம் (அலை) அவர்கள் மரணித்த பிறகு ஈஸா நபிக்குத் தொழுகை, ஸகாத் கடமையா என்ற கேள்விக்குப் பதில் என்ன?

ஈஸா (அலை) அவர்கள் வானத்திற்கு உயர்த்தப்படும் வரை மர்யம் (அலை) அவர்கள் உயிருடன் இருந்தார்கள். ஈஸா நபி உயர்த்தப்பட்ட பிறகு தான் அவர்களது தாயார் மரணித்தார்கள் என்பதை இந்த வசனத்திலிருந்தே விளங்கிக் கொள்ளலாம். மர்யம் (அலை) அவர்களின் மரணம் தொடர்பான வரலாற்றுக் குறிப்பை இந்த வசனத்திலிருந்தே எடுத்துக் கொள்ளலாம். அதனால் மர்யம் (அலை) அவர்கள் இறந்த பிறகு ஈஸா நபி எப்படி தொழுவார்கள்? ஸகாத் கொடுப்பார்கள் என்ற கேள்வியே அர்த்தமற்றதாகி விடுகின்றது.

இவர்களின் இரண்டாவது கேள்வி, ஈஸா (அலை) அவர்கள் மீண்டும் வரும் போது, அவரது தாயார் உயிருடன் இருக்க மாட்டார்களே, அப்போது ஈஸா நபிக்குத் தொழுகை, ஸகாத் கடமையில்லையா?

இந்தக் கேள்வியும் அர்த்தமற்றதாகும்.

ஈஸா (அலை) அவர்கள் மீண்டும் இந்த உலகத்திற்கு வரும் போது அவர்களின் தாயார் இருக்க மாட்டார்கள் என்பது உண்மை.

அதனால் அவர்களுக்குத் தொழுகை இல்லையா? ஸகாத் இல்லையா? என்பது தான் கேள்வி.

இதற்கு நம்முடைய பதில், இல்லை என்பது தான்.

ஈஸா (அலை) அவர்கள், தன்னுடைய தாயாருடன் இருக்கும் போது எந்தத் தொழுகை கடமையாக இருந்ததோ, அந்தத் தொழுகை இல்லை. அவர்கள் தமது தாயாருடன் இருக்கும் போது எந்த ஸகாத் கடமையாக இருந்ததோ அந்த ஸகாத் இல்லை.

இப்போது முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட இந்தத் தொழுகை தான் ஈஸா நபி திரும்ப வரும் போது கடமையாகும். இப்போது முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களுக்குக் கடமையாக்கப்பட்ட ஸகாத் தான் ஈஸா நபிக்குக் கடமையாகும்.

அரபியில் ஸலாத் என்றால் தொழுகை என்று பொருள். அஸ்ஸலாத் என்றால் அந்தத் தொழுகை என்று பொருள்.

ஸகாத் என்றால் தர்மம். அஸ்ஸகாத் என்றால் அந்தத் தர்மம் என்று பொருள்.

எனவே இந்த அடிப்படையில் மேற்கண்ட வசனத்தில் இடம் பெறும் அஸ்ஸலாத், அஸ்ஸகாத் என்பது ஈஸா நபிக்கு வழங்கப்பட்ட அந்தத் தொழுகையையும் ஸகாத்தையுமே குறிக்கின்றது என்பதை விளங்கிக் கொள்ளலாம். அவர்கள் மீண்டும் வரும்போது அந்தத் தொழுகையும் ஸகாத்தும் அவர்களுக்குக் கிடையாது. முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களின் தொழுகையும் ஸகாத்தும் தான் கடமையாக இருக்கும்.

ஈஸா நபிக்கு இருந்த தொழுகை, முஹம்மத் (ஸல்) அவர்கள் கற்றுத் தந்த தொழுகையைப் போன்றது அல்ல என்பதற்குப் பின்வரும் ஹதீஸ் சான்றாகவுள்ளது.

நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: என் சமுதாயத்தாரில் ஒரு பிரிவினர் சத்தியத்திற்கு ஆதரவாகப் போராடிக் கொண்டேயிருப்பார்கள். மறுமை நாள் வரை அவர்கள் (சத்தியத்தில்) மேலோங்கியே நிற்பார்கள். பிறகு மர்யமின் மைந்தர் ஈசா (அலை) அவர்கள் (பூமிக்கு) இறங்கி வருவார்கள். அப்போது முஸ்லிம்களின் தலைவர், "வாருங்கள், வந்து எங்களுக்குத் தலைமை தாங்கித் தொழுகை நடத்துங்கள்!'' என்று (ஈசாவிடம்) கூறுவார். அதற்கு ஈசா (அலை) அவர்கள், "இல்லை (உங்களுக்கு நான் தலைமை தாங்கித் தொழுவிக்க மாட்டேன்). உங்களில் சிலர்தாம் மற்ற சிலருக்குத் தலைவராக இருப்பார்; இது, அல்லாஹ் இந்தச் சமுதாயத்திற்கு அளித்துள்ள மரியாதையாகும்'' என்று கூறிவிடுவார்கள்.

அறிவிப்பவர்: ஜாபிர் பின் அப்தில்லாஹ் (ரலி),

நூல்: முஸ்லிம் 225

தாம் வாழ்ந்த காலத்தில் ஈஸா நபி அவர்கள் தொழுவிக்கும் இமாமாக இருந்தார்கள். இப்போது அவர்கள் முன்னின்று தொழும் இமாமாக இருக்கவில்லை. இந்த உம்மத்தைப் பின்பற்றியே தொழுகின்றார்கள். இதிலிருந்து அவர்களது தொழுகை வேறு, இந்தத் தொழுகை வேறு என்பதை விளங்கலாம்.

இவை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, ஈஸா நபியவர்கள் இந்தச் சமுதாயத்தில் (உம்மத்தில்) ஒருவராகத் தான் வருகின்றார்கள். நபியாக வரவில்லை. இது பாமரனுக்கும் தெரிந்த விஷயம்.

அதாவது, ஈஸா நபிக்கு அவர்களது ஷரீஅத் இப்போது இல்லை. முஹம்மத் (ஸல்) அவர்களுடைய ஷரீஅத் தான் என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்த விஷயம். அதைத் தான் வேண்டுமென்றே இந்த ஆலிம்கள் மறுக்கின்றனர்.

இந்த வசனம் காதியானிஸத்திற்குக் கல்லறை கட்டும் ஒரு வசனமாகும். இந்த வசனத்திற்கு நாம் செய்திருக்கும் பொருள் தான் சரியானது. அது தான் இலக்கணத்திற்கும் உட்பட்டதாகும். இதை இந்த ஆலிம்கள் மறுக்கின்றார்கள் என்றால் அதற்குக் காரணம் அவர்களின் தலைக்கனமும் திமிரும் தவிர வேறெதுவுமில்லை.

குர்ஆன் வழிகெடுக்குமாம்! குருடர்கள் கூறுகின்றனர்!

ஏகத்துவப் பிரச்சாரம் துளிர் விடத் துவங்கிய மாத்திரத்தில் அதன் போதனையாளர்கள் சொன்னது ஒன்றே ஒன்று தான். "குர்ஆனைப் படியுங்கள்' என்ற குரல் முழக்கம் தான் அது! அன்று அதற்கு ஆலிம் வர்க்கம் வரிந்து கட்டிக் கொண்டு, வாரியடித்துக் கொண்டு மக்களிடம் சொன்னது, "குர்ஆனைப் படிக்காதீர்கள்; அதை எல்லோரும் நேரடியாக விளங்க முடியாது' என்று தான்.

ஆனால் காலப்போக்கில் மக்களிடம் குர்ஆன் தர்ஜுமா வாங்கும் பண்பு வளர்ந்தது. குர்ஆன் மொழியாக்கங்களுக்காக மக்களிடம் அதிகமான தேட்டமும் தணியாத தாகமும் கூடியிருந்தது.

புரட்டிப் பார்க்காமல் பரணில் பரக்கத்துக்காக மட்டும் பாதுகாப்பாக வைக்கப்பட்டிருந்த புனிதக் குர்ஆனின் மொழியாக்கம் புத்தகச் சந்தையில் புதிய விற்பனைப் பரிமாணத்தைக் கண்டிருந்ததால், "பாமரர்களுக்குப் புரியாது; படித்தவர்களுக்கு மட்டும் புரியும்' என்று பாடம் நடத்திய ஆலிம் (?) வர்க்கம் குர்ஆனை மொழியாக்கம் செய்யப் புறப்பட்டது.

தங்களின் குர்ஆன் மொழியாக்கப் புத்தகங்களை சந்தையில் கொண்டு வந்து போட்டது. பணம் என்றதும், புரியாத குர்ஆன் புரிய ஆரம்பித்து விட்டது. இதிலிருந்து இவர்களின் நோக்கம் என்ன என்பது வெளிப்படையாகத் தெரிந்து விட்டது.

இதில் வேதனை என்னவென்றால், "குர்ஆன் வழிகெடுக்கும்' என்று நமக்கு எதிராகக் கொழுப்பெடுத்த பிரச்சாரம் செய்தனர். அதற்கு அல்குர்ஆன் வசனத்தையே ஆதாரமாகக் காட்டினர்.

கொசுவையோ, அதை விட அற்பமானதையோ உதாரணமாகக் கூற அல்லாஹ் வெட்கப்பட மாட்டான். நம்பிக்கை கொண்டோர் "இது தமது இறைவனிடமிருந்து வந்த உண்மை'' என்பதை அறிந்து கொள்கின்றனர். ஆனால் (ஏக இறைவனை) மறுப்போர் "இதன் மூலம் அல்லாஹ் என்ன உவமையை நாடுகிறான்?'' என்று கேட்கின்றனர். இ(வ்வுதாரணத்)தின் மூலம் அல்லாஹ் பலரை வழி கேட்டில் விடுகிறான். இதன் மூலம் பலரை நேர் வழியில் செலுத்துகிறான். இதன் மூலம் குற்றம் புரிவோரைத் தவிர (மற்றவர்களை) அவன் வழி கேட்டில் விடுவதில்லை.

அல்குர்ஆன் 2:26

அல்லாஹ்வுக்கே புகழ் அனைத்தும். குர்ஆன் வழிகெடுக்கும் என்று இவர்கள் கூறக் கூற, மக்கள் கூட்டம் கூட்டமாக தவ்ஹீதுக் கொள்கையின் பக்கம் குவிய ஆரம்பித்தனர்.

இங்கே அல்குர்ஆன், மக்களிடம் வெறுமனே வாழ்கின்ற வேதமாக அல்ல, ஆளுகின்ற வேதமாகப் பரிணமித்தது. குர்ஆன் விளங்காது என்று இவர்கள் சொல்லச் சொல்ல மக்கள் இதை விட்டு விலகி, இந்தப் பக்கம் வராமல் அல்லவா இருந்திருக்க வேண்டும்? மாறாக, அலை அலையாக தவ்ஹீது நோக்கி மக்கள் படையெடுக்க ஆரம்பித்து விட்டனர்.

இதிலிருந்து குறை, கோளாறு குர்ஆனில் இல்லை. இந்தக் குருடர்களிடம் தான் இருக்கின்றது என்பதைத் தெளிவாக விளங்கிக் கொள்ளலாம்.

(இவர்கள்) செவிடர்கள்; ஊமைகள்; குருடர்கள். எனவே இவர்கள் (நல் வழிக்கு) திரும்ப மாட்டார்கள்.

அல்குர்ஆன் 2:18

அல்லாஹ் சொல்வது போன்று காதிருந்தும் செவிடர்கள்; வாயிருந்தும் ஊமைகள்; கண்ணிருந்தும் குருடர்கள்.

மக்காவிலிருந்த இறை நிராகரிப்பாளர்கள் இதே வேலையைத் தான் செய்தார்கள்.

"இக்குர்ஆனைக் கேளாதீர்கள்! நீங்கள் மிகைப்பதற்காக அதில் (குழப்புவதற்காக) வீணான காரியம் செய்யுங்கள்!'' என்று (ஏக இறைவனை) மறுப்போர் கூறுகின்றனர்.

அல்குர்ஆன் 41:26

எனினும் இவர்களது பிரச்சாரம் எடுபடவில்லை. அல்குர்ஆன் மிகைத்து மேலோங்கி விட்டது. இப்போதும் அது தான் நடக்கின்றது. ஆனால் இதை இந்த ஆலிம்கள் புரியவில்லை. பதினைந்து வருடங்களுக்கு முன்னால் பேசிய அதே வசனத்தைத் தான் இப்போதும் பேசுகின்றார்கள்.

இறுதி நபித்துவம் தலைப்பில் பி.ஜே. பேசிய பேச்சுக்கு மறுப்பு தெரிவித்த ஸைபுத்தீன் ரஷாதி, அல்குர்ஆனின் 2:26 வசனத்தைக் கூறி, குர்ஆன் விளங்காது என்று பேசினார். இந்த வசனத்தை ஓதி விட்டு அதற்குப் பொருள் செய்யாமல் நழுவினார்.

அன்று இதே கருத்தை அவர்கள் பேசும் போது தவ்ஹீத் ஜமாஅத்தில் ஒரு நூறு பேர் தான். ஆனால் இன்று பல நூறாயிரம் பேர். இவர்களுடைய பேச்சு எடுபடவில்லை என்பதற்கு இதை விட வேறு எடுத்துக்காட்டு எதுவும் இருக்க முடியாது. இதற்குப் பின்னும் மானம் கெட்டுப் போய் பேசுகின்றோமே என்ற உணர்வு கூட அற்றுப் போய் விட்டது.

உண்மையில் இந்த வசனம் குறிப்பிடுவது குர்ஆனைப் பற்றி அல்ல! அது கூறும் உதாரணத்தைத் தான்.

இவ்வசனத்தில் "இதன் மூலம் வழி கெடுப்பான்'' என்று கூறப்பட்டுள்ளது. "இவ்வேதத்தின் மூலம்'' என்று இதற்குப் பொருள் கொண்டுள்ளனர். இது அறியாமையாகும்.

ஏனெனில் இவ்வசனத்தில் ஒரு உதாரணத்தைக் கூறிவிட்டு அதன் பிறகு தான் "இதன் மூலம் வழி கெடுப்பான்' என்று அல்லாஹ் கூறுகிறான். எனவே "இதன் மூலம்' என்ற சொற்றொடருக்கு "இவ்வுதாரணத்தின் மூலம்' என்று பொருள் கொள்வதே சரியாகும்.

"இதன் மூலம்' என்ற சொற்றொடருக்கு "வேதத்தின் மூலம்' என்று பொருள் கொள்ள முடியாது. ஏனெனில் இவ்வசனத்தில் வேதத்தைக் குறிக்கும் எந்தச் சொல்லும் இடம் பெறவில்லை.

மேலும் வழி காட்டுவதற்காகத் தான் அல்லாஹ் குர்ஆனை அருளினான்; வழி கெடுப்பதற்காக அல்ல. எனவே அவ்வாறு பொருள் கொள்வது கடும் குற்றமும், குர்ஆனுக்குக் களங்கம் கற்பிப்பதுமாகும்.

இதைத் தான் குர்ஆனுடன் பொருத்திப் பார்த்து, குர்ஆன் வழிகெடுக்கும் என்று கூறுகின்றனர். ஆனால் குர்ஆன், மக்களை நேர்வழியில் பால் இழுத்துக் கொண்டிருக்கின்றது. குர்ஆனுடைய வேலையும் அது தான்.

இந்தக் குர்ஆன் ரமளான் மாதத்தில் தான் அருளப்பட்டது. (அது) மனிதர்களுக்கு நேர் வழி காட்டும். நேர் வழியைத் தெளிவாகக் கூறும். (பொய்யை விட்டு உண்மையை) பிரித்துக் காட்டும்.

அல்குர்ஆன் 2:185

இதற்கு மாற்றமாகத் தான் இந்த ஆலிம்கள் விஷமப் பிரச்சாரத்தைச் செய்கின்றார்கள். நிச்சயமாக இவர்கள் அதில் தோற்றுப் போவதுடன், இந்த வாதம் இவர்களை நாளை நரகத்திற்குத் தான் அழைத்துச் செல்லும்.

குர்ஆன் மீது இவர்கள் வெறுப்பூட்டிய குற்றத்திற்கு ஆளாகின்றார்கள். இத்தகையவர்களுக்கு எதிராக நபி (ஸல்) அவர்கள் மறுமையில் இறைவனிடம் புகார் கொடுக்கின்றார்கள்.

"என் இறைவா! எனது சமுதாயத்தினர் இந்தக் குர்ஆனைப் புறக்கணிக்கப்பட்டதாக ஆக்கி விட்டனர்'' என்று இத்தூதர் கூறுவார்.

அல்குர்ஆன் 25:30

இதன் விளைவு என்ன? நரகம் தான். அல்லாஹ் காப்பாற்றுவானாக!

கல்விக் கடலா கஸ்ஸாலி?

"வானத்தின் ரட்சகா! மக்களின் தலைவர் கஸ்ஸாலியின் உள்ளத்தை ஒளிரச் செய்தது போன்று இந்தப் புதியவனின் உள்ளத்தை ஒளிரச் செய்!''

காலை மாலையில் நடைபெறும் மக்தபுகள் முதல், பட்டமளிப்பு விழா நடக்கும் பெரிய மதரஸாக்களின் மாணவர்கள் வரை ஒரு பிரார்த்தனையாகப் பாடுகின்ற பாடல் வரிகள் தான் இவை.

அறிவுக் கடல், கல்விக் கடல் என்று இந்த ஆலிம்களால் மெச்சப்படுகின்றவர் கஸ்ஸாலி!

இவர் கல்விக் கடலா? என்பதைக் கீழ்க்காணும் அவரது நூற்களில் இடம் பெறும் பதிவுகளைப் பார்த்து முடிவு செய்வோம்.

العارفون- بعد العروج إلى سماء الحقيقة- اتفقوا على أنهم لم يروا في الوجود إلا الواحد الحق. لكن منهم من كان له هذه الحال عرفانا علميا، ومنهم من صار له ذلك حالا ذوقيا. وانتفت عنهم الكثرة بالكلية واستغرقوا بالفردانية المحضة واستوفيت فيها عقولهم فصاروا كالمبهوتين فيه ولم يبق فيهم متسع لا لذكر غير الله ولا لذكر أنفسهم أيضا. فلم يكن عندهم إلا الله، فسكروا سكرا دفع دونه سلطان عقولهم، فقال أحدهم (أنا الحق) وقال الآخر (سبحاني ما أعظم شأني) وقال آخر (ما في الجبة إلا الله) وكلام العشاق في حال السكر يطوى ولا يحكى. فلما خف عنهم سكرهم وردوا إلى سلطان العقل الذي هو ميزان الله في أرضه، عرفوا أن ذلك لم يكن حقيقة الاتحاد بل شبه الاتحاد مثل قول العاشق في حال فرط عشقه (أنا من أهوى ومن أهوى أنا) ولا يبعد أن يفاجىء الإنسان مرآة فينظر فيها ولم ير المرآة قط، فيظن أن الصورة التي رآها هي صورة المرآة متحدة بها، ويرى الخمر في الزجاج فيظن أن الخمر لون الزجاج. وإذا صار ذلك عنده مألوفا ورسخ فيه قدمه استغفر وقال:

رَقَ الزُجاجُ وَراقَتِ الخَمرُ

فَتَشابَها فَتَشاكَـلَ الأَمَـرُ

فَكَأَنّما خَـمـرٌ وَلا قَـدحٌ

وَكَأَنّما قَدحٌ وَلا خَـمـرُ

وفرق بين أن يقول: الخمر قدح، وبين أن يقول: كأنه قدح. وهذه الحالة إذا غلبت سميت بالإضافة إلى صاحب الحالة (فناء) بل (فناء الفناء): لأنه فنى عن نفسه وفنى عن فنائه، فإنه ليس يشعر بنفسه في تلك الحال ولا يعدم شعوره بنفسه. ولو شعر بعدم شعوره بنفسه لكان قد شعر بنفسه. وتسمى هذه الحالة بالإضافة إلى المستغرق به بلسان المجاز اتحادا أو بلسان الحقيقة توحيدا. ووراء هذه الحقائق أيضا أسرار يطول الخوض فيها.

மெஞ்ஞானிகள் (ரகசியம்) ஹகீகத் எனும் வானில் உயர்ந்து அங்கே சஞ்சரிக்கும் போது உலகிலே அவர்கள் ஒரே (அல்லாஹ்வான) ஒருவனைத் தவிர வேறு எதையுமே காணவில்லையென ஏகோபித்து, ஒருமித்துக் கூறுகின்றனர். எனினும் சிலருக்கு இந்நிலை தெள்ளத் தெளிவாக அறிவியல் ரீதியாகப் புலப்படும். (அவர்கள் இந்த இரகசியத்தால் குழம்பிப் போக மாட்டார்கள்). இன்னும் சிலருக்கோ அவர்கள் இதன் உச்ச இன்பத்தையே சுவைத்து விடுவார்கள். அப்படியானவர்கள் "எல்லாம் ஒன்றே' எனும் ஓர்மையில் மூழ்கித் திளைத்து ஒன்றுக்குள் ஒன்றாகக் கலந்து "வோறொன்று' என்ற வார்த்தை - அதாவது பன்மை என்பதே அவர்களிடமிருந்து அடியோடு நீங்கி விடும். அவர்களின் விழிகளுக்கு அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறொன்றும் புலப்படாது. அனைத்துமே அல்லாஹ்வாகவே தென்படும். இதனால் ஏற்பட்ட அதிர்ச்சியால் ஒரு வகை போதையேற்பட்டதன் காரணத்தினாலேயே அவர்களில் சிலர் "நான்தான் அல்லாஹ்' என்றும் வேறு சிலரோ "நானே அல்லாஹ். நான் தூய்மை மிக்கவன், வல்லமை மிக்கவன்' என்றோ வேறு சிலர் "எனது ஜூப்பாவிலும் அல்லாஹ்வையன்றி வேறில்லை' என்றோ கூறியிருக்கின்றார்கள்......

நூல்: மிஷ்காத்துல்அன்வார்

இதன் மூலம், காணும் பொருளெல்லாம் கடவுள் எனும் முஹ்யித்தீன் இப்னு அரபியின் வழிகெட்ட கொள்கையைத் தான் கஸ்ஸாலியும் கொண்டிருக்கிறார் என்பதைத் தெளிவாகப் புரிந்து கொள்ளலாம்.

إحياء علوم الدين - (ج 4 / ص 356)

وحكى أن أبا تراب التخشبى كان معجبا ببعض المريدين فكان يدنيه ويقوم بمصالحة والمريد مشغول بعبادته ومواجدته فقال له أبو تراب يوما لو رأيت أبا يزيد فقال إنى عنه مشغول فلما أكثر عليه أبو تراب من قوله لو رأيت أبا يزيد هاج وجد المريد فقال ويحك ما أصنع بأبى يزيد قد رأيت الله تعالى فأغنانى عن أبى يزيد قال أبو تراب فهاج طبعى ولم أملك نفسى فقلت ويلك تغتر بالله عز و جل لو رأيت أبا يزيد مرة واحدة كان أنفع لك من ان ترى الله سبعين مرة قال فبهت الفتى من قوله وأنكره فقال وكيف ذلك قال له ويلك أما ترى الله تعالى عندك فيظهر لك على مقدارك وترى أبا يزيد عند الله قد ظهر له على مقداره فعرف ما قلت فقال احملنى إليه فذكر قصة قال في آخرها فوقفنا على تل تنتظره ليخرج إلينا من الغيضة وكان يأوى إلى غيضة فيها سباع قال فمر بنا وقد قلب فروة على ظهره فقلت للفتى هذا أبو يزيد فانظر إليه فنظر إليه الفتى فصعق فحركناه فإذا هو ميت فتعاونا على دفنه فقلت لأبى يزيد يا سيدى نظره إليك قتله قال لا ولكن كان صاحبكم صادقا واستكن في قلبه سر لم ينكشف له بوصفه فلما رآنا انكشف له سر قلبه فضاق عن حمله لأنه في مقام الضعفاء المريدين فقتله ذلك

 ولما دخل الزنج البصرة فقتلوا الأنفس ونهبوا الأموال اجتمع إلى سهل إخوانه فقالوا لو سألت الله تعالى دفعهم فسكت ثم قال إن لله عبادا في هذه البلدة لو دعوا على الظالمين لم يصبح على وجه الأرض ظالم إلا مات في ليلة واحدة ولكن لا يفعلون قيل لم قال لأنهم لا يحبون ما لا يحب ثم ذكر من إجابة الله تعالى أشياء لا يستطاع ذكرها حتى قال ولو سألوه أن لا يقيم الساعة لم يقمها

 وهذه امور ممكنة في أنفسها فمن لم يحظ بشىء منها فلا ينبغى أن يخلو عن التصديق والإيمان بإمكانها فإن القدرة واسعة والفضل عميم وعجائب الملك والملكوت

அபூதுராப் தக்ஷபீ சில சீடர்களைக் கண்டு மகிழ்ச்சியில் ஆழ்ந்து விடுவார். அவரைத் தன்னருகில் அழைத்து அவருக்கு நல்லறம் செய்வார். ஆனால் அந்தச் சீடர் இறை வணக்கத்திலும் இறை தியானத்திலும் திளைத்திருப்பார். ஒரு நாள் அபூதுராப் அது போன்ற ஒரு சீடரிடம், "நீ அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியைப் பார்த்தால் என்ன?'' என்று கேட்டார். "எனக்கு அவரைப் பார்க்க நேரமில்லை'' என்று சீடர் பதிலளித்தார். "நீ அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியைப் பார்த்தால் என்ன?'' என்று அபூதுராப் திரும்பத் திரும்ப வலியுறுத்தவே அது அவரது கோபத்தைக் கிளறி விட்டது. "அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியைப் பார்த்து நான் என்ன கிழிக்க வேண்டியிருக்கிறது? நான் தான் அல்லாஹ்வைப் பார்த்து விட்டேன். அவன் அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியைப் பார்ப்பதற்குரிய அவசியம் இல்லாமல் ஆக்கி விட்டானே'' என்று சீடர் கூறியதும் அபூதுராபுக்கு அது ஆத்திரத்தை ஏற்படுத்தி விட்டது.

அபூதுராப் கூறுகிறார்:

அவர் இவ்வாறு சொன்னதும் எனக்குக் கிளம்பி விட்டது. என்னை நான் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அவரை நோக்கி, "உனக்கு நாசம் உண்டாகட்டும். மகத்துவமும் கம்பீரமும் மிக்க அல்லாஹ்வûக் கண்டு நீ ஏமாறுகின்றாய். நீ அல்லாஹ்வை எழுபது தடவை பார்ப்பதை விட அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியை ஒரு தடவை பார்ப்பது உனக்கு மிகவும் பயனுடையதாகும்'' என்று நான் அந்தச் சீடரிடம் சொன்னேன்.

இந்த வார்த்தையைக் கேட்டு அந்தச் சீடர் என்னை வெறுக்கலானார். "நீங்கள் எப்படி இவ்வாறு கூறுகின்றீர்கள்?'' என்று என்னிடம் அவர் கேட்டார். "அல்லாஹ் தஆலா உன்னிடத்தில் உன்னளவுக்குத் தான் காட்சியளிப்பான். ஆனால் அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியிடம் அவர் அளவுக்குக் காட்சியளிப்பான் என்பதை நீ கவனிக்க வேண்டாமா?'' என்று நான் பதிலளித்தேன்.

இதை விளங்கிய அவர் என்னை அவரிடம் அழைத்துச் செல்லுங்கள் என்று சொன்னார். நான் அவரை அழைத்துச் சென்று அவரும் நானும் ஒரு திட்டில் நின்றிருந்தோம்.

வன விலங்குகள் வாழ்கின்ற காட்டில் ஒதுங்கியிருக்கும் அவர், அங்கிருந்து புறப்பட்டு வருவதை எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தோம். எதிர்பார்த்தது போன்றே அவர் எங்களைத் தாண்டிச் சென்றார். அப்போது அவர் தன் முதுகின் மேல் ஒரு தோல் ஆடையைப் புரட்டிப் போட்டிருந்தார்.

நான் அந்த இளைஞரிடம், "இவர் தான் அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமி'' என்று தெரிவித்தேன். அந்தச் சீடர் அவரைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் மயக்கம் போட்டுக் கீழே விழுந்து விட்டார். அவரை அசைத்துப் பார்த்தோம். அவர் இறந்தே போயிருந்தார். அவரை அடக்கம் செய்தோம்.

நான் அபூயஸீதிடம், "என்னுடைய தலைவரே! அவர் உங்களை நோக்கிப் பார்க்கத் தான் செய்தார். அந்தப் பார்வை அவரைப் பலி கொண்டு விட்டதே!'' என்று கேட்டேன்.

"உண்மை அதுவல்ல! உங்களுடைய நண்பர் ஓர் உண்மையாளராக இருந்தார். அவருடைய உள்ளத்தில் ரகசிய ஞானம் குடிகொண்டிருந்தது. ஆனால் அது அவருக்கேற்ற தன்மையுடன் அவருக்கு உதயமாகவில்லை. அவர் நம்மைப் பார்த்ததுமே அவருடைய உள்ளத்தின் அகமிய ஞானம் வெளிப்பட்டது. அதை அவர் தாங்க முடியாதபடி நெருக்கடிக்கு உள்ளானார். காரணம் அவர் பலவீனமான பக்தர்; சீடர்! அதனால் தான் அவர் இறந்தே போய் விட்டார்'' என்று அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமி தெரிவித்தார்.

நூல்: இஹ்யாவு உலூமித்தீன்

இந்தச் சம்பவத்தில் தான் எத்தனை அபத்தங்களும் ஈமானுக்கு வேட்டு வைக்கின்ற விஷக் கருத்துக்களும் இடம் பெற்றிருக்கின்றன என்பதைச் சற்று பார்ப்போம்.

1. அல்லாஹ்வைப் பார்ப்பது மறுமையில் தான் நடக்கும். இவ்வுலகில் நடக்காது என்று அல்லாஹ் திருக்குர்ஆன் தெளிவாகச் சொல்லி விட்டான். ஆனால் இந்தக் கதையில் அபூதுராபின் சீடர் அல்லாஹ்வைப் பார்த்ததாகக் கூறப்படுகின்றது.

2. "அல்லாஹ்வைப் பார்த்து விட்டு ஏமாந்து விடாதே!' என்று அபூதுராப் என்ற ஷைத்தான் சொல்வது!

ஒரு பேச்சுக்கு அல்லாஹ்வைப் பார்த்தார் என்று வைத்துக் கொள்வோம். பாக்கியம் பெற்றவராகத் தானே ஆவார். அவர் எப்படி ஏமாற்றத்திற்குரிவர் ஆவார்?

3. எழுபது தடவை அல்லாஹ்வைப் பார்ப்பதை விட அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியைப் பார்ப்பவன் சிறந்தவன் என்று இந்த ஷைத்தான் கூறுவது! இங்கு அல்லாஹ்வை விட எழுபது மடங்கு அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமி உயர்ந்தவன் என்ற கருத்து விதைக்கப்படுகின்றது. (நவூதுபில்லாஹ்)

4. அபூயஸீத் என்ற ஷைத்தானைப் பார்த்த மாத்திரத்தில் அந்தச் சீடர் மயக்கமாகி இறந்து விடுதல்.

மூஸா (அலை) அவர்கள் அல்லாஹ்வின் பேரொளியைப் பார்த்து மயக்கமடைந்தது போன்று ஒரு தோற்றம் ஏற்படுத்தப்படுகின்றது.

அந்தச் சீடர் ஏற்கனவே அல்லாஹ்வைப் பார்த்தவர்(?). அப்போதெல்லாம் மயக்கம் ஏற்படாத அவருக்கு அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியைப் பார்த்தவுடன் மயக்கம் ஏற்படுகின்றது என்றால் அபூயஸீதை எந்த நிலையில் கொண்டு வைக்கின்றார்கள் என்று பாருங்கள்.

அபூயஸீத் அல்புஸ்தாமியை அல்லாஹ்வுக்கும் மேலாக வைத்து வழிபடுகின்ற இந்த அபூதுராபின் சம்பவத்தை, இந்தக் கப்ஸாவை தனது இஹ்யா உலூமித்தீன் என்ற நூலில் கஸ்ஸாலி பதிவு செய்திருக்கின்றார் என்றால் இவர் யார் என்பதைத் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

இந்த இலட்சணத்தில், "இஹ்யாவைப் படிக்காதவன் "அஹ்யா' (உயிருள்ளவர்களின்) பட்டியலில் இல்லை'' என்ற புகழாரம் வேறு! இந்தக் குஃப்ரான கருத்தைப் பதிவு செய்த கஸ்ஸாலிக்கு, கல்விக் கடல் என்ற பட்டமும் பாராட்டும் வேறு!

இவரது நூலில் பரவியும் விரவியும் கிடப்பது, மலிந்தும் குவிந்தும் கிடப்பது "அத்வைதம்' என்ற கேடு கெட்ட கொள்கை தான். ஏகத்துவம் என்ற மரத்தை ஆணி வோரோடு கெல்லி எறிகின்ற நச்சுக் கொள்கையைப் பதிவு செய்கின்ற இவர் எப்படி இமாமாக இருக்கமுடியும்? அவர் எழுதிய நூற்கள் எப்படி இஸ்லாமியப் பாட நூல்களாக இருக்க முடியும்?

இந்தக் கண்ணோட்டத்தில் பி.ஜே. அவர்கள் இறுதி நபித்துவ விளக்கப் பொதுக்கூட்டத்தில் விமர்சனம் செய்ததைத் தான் இந்த ஆலிம்களால் தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை.

மற்றவர்களை விமர்சித்தால் கூட இவர்கள் தாங்கிக் கொள்வார்கள். ஆனால் கஸ்ஸாலியை விமர்சனம் செய்தால் தாங்கிக் கொள்ள மாட்டார்கள். அதன் வெளிப்பாடு தான் ஸைபுத்தீன் ரஷாதியின் மறுப்புக் கூட்டம்.

அந்த மறுப்புக் கூட்டத்தில் கஸ்ஸாலி பற்றிய கேள்விக்குப் பதிலளிப்பதாகக் கூறி ஆரம்பித்த ஸைபுத்தீன் ரஷாதி சுமார் 20 நிமிடங்கள் கஸ்ஸாலியின் புகழ் பாடினார். மனிதனின் கருத்துக்களில் தவறு இருக்கலாம் என்று இதில் மட்டும் ஒப்புக் கொள்கின்றார். உண்மையில் கஸ்ஸாலி விஷயத்தில் இப்படி, மனிதன் என்ற அடிப்படையில் தவறுகள் இருந்தன என்று யாரும் எளிதில் நழுவி விட முடியாது என்பதை அவர் எழுதிய இஹ்யாவு உலூமித்தீன் என்ற நூலைப் படிப்பவர் யாரும் தெரிந்து கொள்ளலாம்.

காணும் பொருளெல்லாம் கடவுள் என்ற அத்வைதக் கொள்கை இந்த ஸைபுத்தீன் ரஷாதி கூறுவது போல் சாதாரண தவறல்ல. இஸ்லாத்தின் கடவுள் கொள்கையை, ஓரிறைக் கொள்கையைக் குழி தோண்டிப் புதைக்கின்ற ஒரு பெரிய பாவச் சொல்லாகும். அல்லாஹ் மன்னிக்காத குற்றமாகும். இதைத் தான் ஸைபுத்தீன் ஏதோ சட்ட விஷயத்தில் ஏற்படும் சிறிய பிழை போல் சித்தரிக்கின்றார்.

கஸ்ஸாலியைப் பற்றி ஸியர் அஃலாமின்னுபலா என்ற நூலில் ஹாபிழ் தஹபீ அவர்கள் புகழ்ந்த புகழ் மாலையை ஸைபுத்தீன் ரஷாதி கொஞ்ச நேரம் வாசித்துக் காட்டினார்.

யார் புகழ் மாலை சூட்டினால் என்ன?

யார் பாராட்டுப் பத்திரம் வழங்கினால் என்ன?

கஸ்ஸாலியின் நூல் கூறுவதென்ன? ஏகத்துவத்திற்கு நேர் எதிரான இறை மறுப்புக் கொள்கையான அத்வைதம். இந்தக் கொள்கையைப் பேசும் நூலைத் தூக்கி எறிவது தான் ஒரு சரியான முஸ்லிமின் நிலையாக இருக்க முடியும்? அதனை தவ்ஹீத் ஜமாஅத் நிலைநாட்டி வருகின்றது. தவ்ஹீத் ஜமாஅத்தின் இந்தச் செயலைத் தான் ஸைபுத்தீன் ரஷாதி என்ற பொய்யர் கடுமையாக விமர்சனம் செய்தார்.

இவர் எடுத்துக் காட்டிய அதே ஸியரு அஃலாமின்னுபலா நூலில் இஹ்யா உலூமித்தீனைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகையில், "மொத்தத்தில் அதில் பொய்யான ஹதீஸ்களே இடம் பெற்றிருக்கின்றன'' என்று கூறப்படுகின்றது.

ஒழுக்கங்கள், போலி நடைமுறைகள், தத்துவ ஞானிகளின் துறவு நிலைகள், சூபிஸத்தின் கொலை பீடங்கள் மட்டும் இல்லையென்றால் அதில் அதிக நன்மை இருக்கின்றது.

அல்லாஹ்விடம் பயனுள்ள கல்வியைக் கேட்போமாக! பயனுள்ள கல்வி என்றால் என்ன? அது குர்ஆனில் இறங்கியதாகும்.

அல்லாஹ்விடமிருந்து தடை வராத ரசூல் (ஸல்) அவர்களின் சொல்லும் செயலும் ஆகும்.

என்னுடைய நடைமுறையை வெறுப்பவர் என்னைச் சார்ந்தவர் அல்லர் என்று அல்லாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.

என்னுடைய சகோதரனே! அல்லாஹ்வின் வேதத்தை ஆழ்ந்த கவனத்துடன் பற்றிப் பிடித்துக் கொள். புகாரி, முஸ்லிம், சுனன் நஸயீ, நவவீ இமாமின் ரியாளுஸ் ஸாலிஹீன், அவருடைய திக்ரு தொகுப்புகள் போன்றவற்றை முழுச் சிந்தனையுடன் பற்றிப் பிடித்துக் கொள்! நீ வெற்றி பெறலாம்.

தத்துவ ஞானிகளின் வறட்டுத் தத்துவங்கள், அவர்களின் வெற்று ஆன்மீகப் பயிற்சிப் பணிகள், பாதிரிகளின் பட்டினி தவம், தனிமை நாயகர்களின் உருப்படாத உளறல் பேச்சுக்களை நம்பி ஏமாந்து விடாதே என்று உன்னை நான் எச்சரிக்கின்றேன். அனைத்து நன்மையும் தூய, நேரிய மார்க்கத்தைப் பின்பற்றுவதில் தான் அடங்கியிருக்கின்றன. அல்லாஹ்விடம் பாதுகாவல் தேடுவோம்.

இறைவா! எங்களை நேரிய பாதையில் செலுத்துவாயாக!

இவ்வாறு ஸியரு அஃலாமின்னுபலாவில் ஹாபிழ் தஹபீ அவர்கள் கூறுகின்றார்கள்.

பொய்யர் ஸைபுத்தீன் இதையும் சேர்த்துப் படித்திருந்தால் கஸ்ஸாலியைப் பற்றிய தஹபீயின் முழு மதிப்பீடும் மக்களுக்குத் தெரிந்திருக்கும். அவர் இதைச் செய்யவில்லை. இவரும் இவரை அழைத்து வந்த மஜ்லிசுல் உலமாவினருக்கும் நோக்கமே கல்விக் கடல் (?) கஸ்ஸாலியைக் காப்பாற்றுவது தான். அதைத் தான் அவர்கள் செய்திருக்கிறார்கள். இந்தத் தூய மார்க்கத்தைக் காப்பாற்றுவது அவர்களின் நோக்கமல்ல!

கஸ்ஸாலியின் நூலிலிருந்து அவர் யார் என்பதை எடுத்துக் காட்டியிருக்கின்றோம். இதன் பின்னரும் அவரை இமாம் என்றும், அவருடைய ஞானத்தைப் போல் தனக்கும் வழங்க வேண்டும் என்றும் கூறுபவர்கள் கடைந்தெடுத்த வழிகேட்டில் தான் இருக்கின்றார்கள் என்பது தெளிவான ஒன்றாகும்.

ஸைபுத்தீன் உட்பட இந்த உலமா சபையினர் அனைவரும் பரேலவிய சிந்தனைவாதிகள். இவர்களுக்கு ஏகத்துவக் கொள்கை என்பதெல்லாம் ஒரு பொருட்டே கிடையாது. மக்கள் இவர்களுடைய வலையில் விழுந்து விடக் கூடாது என எச்சரிக்கை செய்கிறோம்.

கஸ்ஸாலியைப் பற்றி சில அறிஞர்கள் கூறும் போது, அவர் கடைசி நேரத்தில் திருந்தி விட்டார் என்ற வாதத்தை வைக்கின்றனர். கஸ்ஸாலி திருந்தியிருந்தால் அவரை அல்லாஹ் மன்னிக்கப் போதுமானவன்.

ஆனால் அதே சமயம், அவர் திருந்தி ஏகத்துவக் கொள்கையை ஏற்றிருந்தால் அதை அவரே கூறியிருக்க வேண்டும். அவ்வாறு அவரிடமிருந்து அந்தக் கருத்து வராத வரை இந்த வாதத்தை நாம் ஏற்க முடியாது.

அவர் எழுதிய நூற்களை மேற்கோள் காட்டியே அவரது கொள்கை தவறு என்று நாம் விமர்சிக்கின்றோம். நாம் பார்ப்பது வெளிப்படையைத் தான். அவரது நூற்கள் மக்களை வழிகெடுத்து விடக் கூடாது என்பதால் அதை அடையாளம் காட்டுவது நம்முடைய மார்க்கக் கடமையாகும்.

EGATHUVAM FEB 2012